Walk into the light

Vanochtend vroeg uit de veren om deel te nemen aan de 'Walk into the light' in Almere.

05.45 uur verzamelen voor een wandeling om steun te betuigen aan de mensen met suïcidale gedachten en de nabestaanden van mensen die suïcide gepleegd hebben.

Met een veel grotere groep dan ik op voorhand gedacht had begonnen we aan onze wandeling.

Jaarlijks zijn er tegen de 2000 mensen die zich het eigen leven ontnemen. Deze cijfers zijn de laatste 10 jaar redelijk stabiel, maar de verschuiving in leeftijdsgroep is zorgwekkend.

Daar waar zelfdoding in de leeftijdsgroep van 60+ in het verleden het hoogste lag is deze de afgelopen 10 jaar gedaald. Het aantal zelfdodingen in de leeftijdsgroep van 10 tot 29 jaar is gestegen.

De belangrijkste oorzaken van deze stijging onder jongeren benoemen is erg complex, maar sociale media, cyberpesten, een te snel veranderende maatschappij lijken de meest structurele impact op deze stijging te hebben.

Hoeveel mensen er rond lopen met suïcidale gedachten weten we niet precies. Wat we wel weten is dat dit aantal stijgt, vooral onder jongeren.

Onze wandeling verandert daar niet direct iets aan, maar hiermee laten we wel zien hoe belangrijk het is dat hier aandacht voor komt. Dat vinden wij niet alleen, ook Hein van Loo als burgemeester van Almere onderkent dit en heeft deze tocht mee gelopen.

Ik raakte in gesprek met één van de deelnemers en kreeg letterlijk rillingen van de verhalen die ik te horen kreeg. Net toen we door het donkerste gedeelte van de wandeling heen waren raakte die mij ook.

Mijn gedachten ging terug naar mijn buurman die zichzelf in de schuur had opgehangen, naar de begrafenis van een vader, van één van de voetballende dames in het elftal van mijn dochter, die zich langs de A6 in een busje om het leven heeft gebracht door een handgranaat af te laten gaan.

En niet in de laatste plaats naar mijn eigen vader, die een poging gedaan heeft tot.

Die raakte mij wel even, want ik wandelde mee om mijn steun te betuigen en realiseerde me vooraf niet eens hoe veel ik zelf al met zelfdoding in aanraking geweest ben.

Eén van de grote oorzaken van de stijging onder jongeren is sociale media. Stoom afblazen is tegenwoordig zo gemakkelijk. Je haakt in op social media, gooit er je ongezouten mening uit en je bent het kwijt. Nooit staat iemand er bij stil dat zijn of haar ongezouten mening mensenlevens kan kosten. Het zijn maar doodswensen op digitaal papier. Toch?

Die 2000 mensen kennen op hun beurt per persoon weer tientallen mensen. Die tientallen mensen moeten leren leven met het gemis, het schuldgevoel van heb ik wel genoeg gedaan. Iedere keer als jij je frustratie wilt uiten op sociale media, maar niet op die enter knop drukt om het te plaatsen vind ik je een held. Wie zal zeggen hoeveel leed jij daarmee voorkomen hebt?